Helsinki Üniversitesi Veterinerlik Fakültesi’nde Dr. Ana Hielm-Björkman ve ekibi dünyada bir ilke imza attı! Köpek dostlarımızı taze, çiğ gıdalarla beslemenin işlenmiş, kuru mamalarla beslemeye göre nasıl bir fark yaratabileceğini araştırdı. “Taze gıda” olarak adlandırdıkları bizim de çiğ beslenme olarak tanıdığımız beslenme yöntemini kuru mamayla karşılaştıran araştırma grubunun yöneticisi Dr. Björkman “içgüdüsel olarak çiğ beslenmenin köpek dostlarım için daha iyi olduğunu biliyordum fakat neden bunun böyle olduğunu anlamak istedim” şeklinde açıklıyor.

Başka hiçbir akademik kurumun önceden ele almamış olduğu bu konuyu araştırmak adına belirledikleri tek tip besin kaynaklarıyla beş ay boyunca kontrol altında besledikleri dört farklı gruptaki köpeklerin vücutlarında üretilen “metabolite” ismini verdikleri, kan ve idrar yoluyla tespit edilebilen bir takım göstergelerin ölçümleri yapıldı. Bu göstergelerin kan ve idrardaki oranlarına bakıldı. Beslenme değişikliğinden önce ve beslenme yöntemine devam edildikten sonra ölçümlenen göstergelerin sonuçları gerçeği gözler önüne seriyor.

Ölçümlenen göstergeler arasında “homocysteine” bir sürü hastalıkla ilişkilendiriliyor. Bu indikatörün vücutta yüksek oranda bulunması bir çok farklı hastalığın varlığına veya yakın gelecekte oluşabileceğine işaret ediyor.

Araştırmada kan ve idrar testlerine tabii tutulan köpek dostlarımız dört farklı gruba ayrılıyor: Beslenme değişikliğinden sonra bütün köpekler dostlar kan ve idrar testleri sonucunda vücutlarında barındırdıkları hastalık göstergeleri için ölçümlenmişlerdir. “Homocysteine” de ölçümlenen ve genel anlamda en fazla sayıda hastalıkla bağlantılı olduğu bilimsel olarak kanıtlanmış bir göstergedir.

Sonuçlar ise hem beklediğimiz gibi hem de şaşırtıcı! Tahmin edersiniz ki ilk grupta en düşük seviyede “homocysteine” tespit edilmiştir (0,17 micromolars). Yine beklediğimiz üzere, ikinci grupta hastalık göstergesi en yüksek seviyede gözlemlenmiştir (1,57 micromolars). Üçüncü ve dördüncü gruplarda ise sonuçlar biraz daha ilginçleşiyor. Çiğ, taze gıdalardan işlenmiş, kuru mamalara geçiş yapan dostlarımızda hastalık varlığını veya oluşmasına elverişli vücut ortamını ifade eden göstergeler neredeyse beş kat artış gösteriyor (0,77 micromolars). İşlenmiş, kuru mamalardan taze, çiğ gıdalara geçiş yapan dostlarımızda ise çarpıcı bir düşüş gözlemleniyor (0,3 micromolars).

Araştırmayı kısaca yorumlarsak, zararın neresinden dönersek kardır. Bir ömür boyu işlenmiş, kuru mamalarla beslenmiş bile olsalar, taze ve çiğ gıdalarla beslenmeye başlayan dostlarımızda hastalık oluşumunu ve riskini azaltma yolunda gerçekçi adımlar atabilir, iyileşmelerine dair umut taşıyabiliriz. Hep çiğ beslenen dostlarımızda gözlemlenen sıfıra yakın oran, sonradan çiğ beslenen dostlarımızdan çok da farklı değil. Bu da taze, çiğ, yani doğalarına uygun gıdaların nasıl büyük bir güç taşıdığına işaret ediyor! Önemli olan iyileşemeyeceği, vücudun son direncini kaybettiği noktayı beklememek. 6-8 yaşından sonra sağlıklı bir yaşama devam edilebilmesi için taze gıdalara geçiş şart. Yoksa yaşlılıkla beraber vücudun direnci de azalıyor ve tespit edilen hastalık göstergelerine karşı sağlam durması da bir o kadar zorlaşıyor!